dinsdag 22 maart 2011

26 Een brug slaan tussen woord en beeld

De kloof tussen praktijk en wetenschap is onvermijdelijk, maar dat is niet erg. Dat neemt niet weg dat het altijd goed is om te kijken hoe je nader tot elkaar kunt komen. In C, het vakblad van Logeion, werd verslag gedaan van de bijeenkomst over dit thema waar ik in mijn vorige blog over schreef.

Mijn droom kwam naar voren in C: een wetenschappelijk artikel publiceren in de vorm van een film. Deze uitspraak deed ik tijdens de bijeenkomst toen we het hadden over de toegankelijkheid van wetenschappelijke literatuur. De wetenschap heeft er veel bij te winnen als ze haar bevindingen op een meer laagdrempelige manier zou presenteren.

Een paar dagen nadat ik C in de bus had gekregen, werd mijn idee uit onverwachte hoek bevestigd. "Studenten zouden soms iets op video moeten zetten in plaats van op papier." Dat zei Bregtje van den Haak in SPUI, de digitale nieuwsbrief van de UvA. Als documentairemaker wil ze de kloof tussen woord en beeld overbruggen. Dat kon ik gezegd hebben.

 
‘Tekst en beeld' van grafisch ontwerper Loes Hilhorst

Beeldenmakers lezen niet
Er staat ook een filmpje op het web met Bregtje. Daarin zien we haar in de Oudemanhuispoort herinneringen ophalen aan haar studietijd. Helaas niet al teveel beschouwingen op het thema woord en beeld maar wel dit: "Het is een slechte zaak dat beeldenmakers niet lezen en dat intellectuelen zich hebben afgekeerd van het beeld. Je hebt allebei nodig".

Ze gaat nog verder: "Het is onvergeeflijk dat veel intellectuelen en academici de kracht en de macht van het beeld zo lang genegeerd hebben." Een ferme uitspraak waar wel in doorklinkt dat het (gelukkig) achter ons ligt. Het is dus aan het veranderen. Dat bevestigt Noelle Aarts ook in C als ze wijst op nieuwe ontwikkelingen in wetenschappelijke publicatievormen waaronder filmpjes op youtube.

Communicatiemensen kijken niet
Hoe dan ook, Bregtje zette me aan het denken over mijn eigen missie. Die is gebaseerd op mijn overtuiging dat beeld niet maximaal wordt benut als communicatie instrument. Communicatiemensen zijn sterker, handiger in het hanteren van het woord dan in het toepassen van het beeld. Wat betekent dat? Kijken ze niet of kijken ze niet goed genoeg om het beeld te kunnen duiden? Laten ze zich overdonderen door de kracht van beeld, of door de overtuigingskracht van de ontwerper, zodanig dat het niet goed lukt om het bewust in te zetten?

Natuurlijk valt het best mee allemaal, maar we kunnen daar nog veel in leren. En we moeten er iets mee in het communicatievak, want we worden overspoeld met boodschappen, in woord en beeld. Een beeld zegt meer dan 10.000 woorden. Beeld wordt steeds belangrijker. Het beeld heeft dus de toekomst. En daar wil je natuurlijk volledig op kunnen inspelen als communicatieprofessional.